De St. Nicolaaskerk met zijn romaanse toren en barokke helm uit 1700 is een typische Westfaalse hallenkerk uit de overgangsperiode van romaanse naar gotische stijl. De kerk werd rond 1300 gebouwd en is gewijd aan St. Nicolaas, wat duidt op een omliggende middeleeuwse koopmansnederzetting. De indrukwekkende barokke inrichting is voornamelijk het resultaat van eigentijdse schenkingen van de familie uit Rüthen. Schenkingen van de burgers van Rüthen.
Het gebouw is een korte hallenkerk met twee traveeën en een korte verbinding met de vierkante westtoren. Het werd gebouwd in het derde kwart van de 13e eeuw met gekalkte breuksteen. Het eenbeukige koor met 3/8 sluiting dateert van rond 1300. De oostelijke sacristie heeft de inscriptie 1700 en werd later verhoogd. De bovenste verdieping van de toren, bekroond met een barokke helm, werd in 1712 toegevoegd. De kerk heeft een scheef grondplan. De traveeën van het middenschip zijn bijna vierkant van vorm. De oostelijke travee heeft kruisvormige pijlers met oorsprong halve zuilen en gestileerde bladkapitelen. In het westen zijn er sterke ronde pijlers en richting de torenhal zijn er bundelpijlers. In de zijbeuken zijn muurschepen te zien. De oorspronkelijke gewelven van het middenschip werden in 1833 verwijderd en later vervangen door nokgewelven. In de zijbeuken ondersteunen onderschepte diensten enkelbuikige steekkapgewelven. De muren in het middenschip zijn verdeeld door rondboogvensters, die in de toren door spitsboogvensters. Het koor was voorzien van een- en tweedelige traceringen. De pilaren van het vroeggotische torenportaal werden vernieuwd. Het zuidportaal met een verende gevel en figuurnis is gemerkt 1712. Aan de noordkant van de toren komt een wenteltrap naar buiten. De deels ongebruikte bundelpijlers tussen de hal en de toren wijzen op een hooggotisch verbouwingsproject dat werd begonnen maar niet werd voortgezet.
Het orgel werd waarschijnlijk in 1756 geïnstalleerd door Adolph Cappelmann uit Geseke. Het werd in 1875 herbouwd door August Randebrock. In 1936 bouwde Anton Veith een nieuw orgel met gebruik van de oude pijpen. Siegfried Bauer renoveerde het grondig in 1999. De oude balgen werden gereactiveerd en er werden nieuwe schuifladen geïnstalleerd. Negen registers van Randebrock en Veith werden behouden. De laterale speeltafel werd vernieuwd en de galerij werd verlaagd om een betere geluidsuitstraling te verkrijgen. Het orgel werd in 2002 door rook beschadigd en daarna gerepareerd.